مسافرانی که نام و هنر مشهور مسگری زنجان را از بزرگان خود به یاد دارند و زمانی پس از چاقو، صنایع مسی این شهر را به عنوان سوغاتی به همراه می بردند، اکنون درگذر از زنجان و یا سفر به این شهر در یافتن مسگرخانه های این شهر که از بیش از 500 کارگاه تنها نمونه هایی از آن باقی مانده است، با مشکل مواجه می شوند .

درباره صنایع دستی زنجان

دراستان زنجان رشته های مختلف صنایع دستی رواج دارد، از آن جمله گلیم بافی در ابهر، قیدار و زنجان روستاهای آن گیوه دوزی ابریشمی و نخی در انگوران و زنجان، چاروق دوزی در شهر زنجان، رنگرزی در ابهر، زنجان، قیدار، سفالگری در روستای قلتوق، ملیله کاری شامل سینی، سرویس بشقاب کاسه و وسایل مصرفی در شهر زنجان، ساخت انواع چاقو و کارد و قندشکن در زنجان، جاجیم بافی نواری در طارم علیا و ماهنشان، انگوران، کیسه بافی حمامی، نواری در انگوران، ماهنشان، قیدار و حکاکی روی مس در شهر زنجان را می توان نام برد.

صنايع دستي زنجان

جاجیم معمولا به رنگ روشن و با طرحهای ساده بافته میشود و گاهی از نخ پنبهای خام، نخ ابریشمی و کاموا نیز در بافت آن استفاده میکنند. جاجیم محصولی شبیه به گلیم است که از پشم تابیده الوان بافته میشود و معمولا از آن برای پیچیدن رختخواب یا بهعنوان زیرانداز استفاده میکنند.

صنایع دستی زنجان چاقو

فرش و گلیم و جاجیم زنجان از معروفیت خاصی برخوردارند،فرش بافی در زنجان یکی از صنایع با قدمت زیاد است که نقش قابل توجهی در صادرات فرش ایران ایفا میکند،فرشهای صادراتی زنجان از بهترین جلوه های فرهنگی این استان هستند به طوریکه فرش بافان این خطه هنر و مهارت خود را در راستای تکامل هنر سرزمینشان قرار داده اند و از آن به عنوان منبع در آمد نیز استفاده می کنند، در سال بیش از 60 هزار تخته فرش در سراسر استان بافته می شود که عمده آنها مربوط به اتحادیه بافندگان فرش دستی و شرکتهای مختلف است.

از آنجائیکه ایرانیان در بین جهانیان از جنگاوران بیباک و جهانگشایان چیرهدست شناخته شدهاند ناگزیر باید از ابزارهای جنگی خوبی برخوردار بوده باشند، چرا که در زبان پارسی نام ابزارهای جنگی بجای مانده که برخی از آنها را در پارس باستان یعنی در نوشتههای روزگار هخامنشیان و بیشتر آنها را در نامه دینی ایرانیان،اوستا، مییابیم و جالب اینکه نام بیشتر ابزار مزبور در زمان حاضر نیز بین نوشتهها، مشاهده میشود، کمان ابرو، کمند گیسو، تیرمژه دلدار، از جمله تشبیهات زیبا و دلنشین ادبیات فارسی میباشد .

معرفی صنایع دستی استان زنجان

پلان و نمای این واحد مسکونی، دارای بار فرهنگی بوده و به سبک معماری سنتی شناخته شده زنجان احداث گردیدهاست. چاقوسازی مهمترین و شناخته شدهترین صنایع دستی استان زنجان است و کیفیت، دوام، ظرافت، تناسب، تنوع، قدرت برش و تیغه چاقوهای زنجانی از دیرباز شهره عام و خاص بوده است.

چاقوهای ساخت زنجان با در نظر گرفتن نوع کاربرد به انواع چاقوهای ضامندار، چاقوهای میوهخوری، چاقوهای یک تیغهای دو دستهای (تیغه ثابت)، چاقوهای کشاورزی، باغبانی و پیوندزنی، چاقوهای قصابی، چاقوی سلاخی، چاقوی ساق پا، چاقوهای مرکب (یک دستهای و دو دستهای)، انواع ساتور (ساتورقصابی (کبابپزی) و ساتور خرد کردن سبزی)، انواع قلمتراش (یک، دو، سه، چهار و ۶ تیغه)، انواع کاردها (کاردهای شکاری و صحرایی و کاردهای آشپزخانه)، انواع شمشیر تزئینی (شمشیر ذوالفقار، شمشیر سامورایی و شمشیر گردنزنی)، انواع قمه تزئینی، انواع قداره تزئینی، انواع خنجر تزئینی و قند شکن (قند شکن تبری و غیره) اشاره کرد.

سایت صنایع دستی زنجاناز هنرمندان معاصر رشته تذهیب در استان زنجان میتوان به آقای مجید عسگری، خانم لیلا میرچراغی و خانم سپیده خامدی اشاره کرد. پس از قرنها تلاش برای تکامل این صنعت و ساخت و ساز 40 تا 45 نوع ظروف مسی از جمله، آفتابه، تیان، طشت، تونگ، حناخور و روشل، توسط هنرمندان مسگر زنجانی، با تغییرات شرایط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی و مدرنیزه شدن تولید این صنعت که روزگاری مانند نگین برعرصه تمدن این شهر می درخشید، ناکام از انتقال آموخته های خود به نسلهای بعدی گوشه نشینی اختیار کرده است.

صنایع دستی زنجان صادقی↑ «لقب پاریس کوچولو متعلق به کدام شهر است». ↑ «همدان هشتمین استان معدنی کشور است». ماهنامه سفر، «پیشانی هنر ایرانیان» نوشته فاطمه عرفانی،

از 2350 سال پیش از عهد هخامنشیان اولین آثار صنایع ملی جامانده در استان و شهرمان داریم. مجسمه سازی یکی از صنایع دستی جدید و نوپا در استان زنجان است و قدمت آن به سال ۱۳۶۸ میرسد؛ زمانی که تعدادی از علاقهمندان به هنر مجسمه سازی در شهر زنجان صنایع دستی زنجان چیست مشغول به فعالیت شدند و با وجود مشکلات زیاد و نبود اساتید مجرب مجسمه سازی در سطح استان، فعالیت هنری خود را ادامه دادند.

وی افزود: در سال 1397 زنجان به عنوان شهر ملی “ملیله کاری” تعیین و ثبت شده و در سال 1398 هم به عنوان شهر جهانی ملیله ثبت و تعیین شده است. ملیله کاری این شهرباعث شده تا زنجان از سوی شورای جهانی صنایع دستی به عنوان شهر ملیله انتخاب شود.

فروش صنایع دستی در زنجان

چاقوسازی در زنجان از دوره صفویه در این شهر رواج دارد و امروزه نیز همچنان رونق دارد و بخش زیادی از اقتصاد و صنعت این شهر را به خود اختصاص داده است. به جهت اینکه ساخت چاقو به قدرت زیادی نیاز دارد، این کار بیشتر توسط جوانان انجام می گیرد و استادکارهای قدیمی نیز که عمری در این کار دست داشته اند، چاقوسازی را به جوانان آموزش می دهند.

سایت صنایع دستی استان زنجان

به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا به نقل از موج رسا, صنایع دستی نوعی کار است که در آن لوازم تزئینی و کاربردی تنها با استفاده از دست یا ابزار ساده ساخته میشود، معمولاً این کلمه به روش های سنتی ساختن کالاها اطلاق میگردد، استادکاری مخصوص هر یک از این موارد مهمترین ملاک است، چنین چیزهایی اغلب از لحاظ فرهنگی و یا مذهبی فوق العاده هستند، لوازمی که بصورت تولید انبوه و یا با ماشین آلات مختلف ساخته میشوند جزء صنایع دستی نیستند.

آدرس صنایع دستی در زنجان

هم چنین وجود ۱۱ پارچه «آبادی» در حاشیه تالاب دریاچه که در هر یک از آنها تعداد قابل ملاحظه ایی دام نگهداری میشد. مس کاربردهای فراوانی در طول تاریخ داشته است و ضرب سکه یکی از آنها است.

فروشگاه اینترنتی صنایع دستی زنجاندر زمان فتح آذربایجان به دست مسلمانان در سال ۲۲ هجری توجه آنها بیشتر متوجه شهر اردبیل بود و نامی از تبریز در فهرست شهرهایی که مرزبان پارسی از آنها سربازگیری کرده بود، نیامدهاست. در آن زمان شهر به نام قلعه سلطانآباد خوانده میشد.

بازار صنایع دستی در زنجانکاروانسراها، گرمابهها، مسجدها و راستهها بهتدریج در اطراف این بازار شکل گرفتند و این بازار در نهایت در زمان حکومت محمد علی شاه قاجار به مجموعه کاملی تبدیل شد؛ مجموعهای ۱۵ هکتاری که پنج هکتار آن به فعالیتهای اقتصادی، هفت هکتار آن به سکونت، یک هکتار به اماکن عامالمنفعه و دو هکتار دیگر به شبکه ارتباطی اختصاص دارد.

نمایشگاه و فروشگاه صنایع دستی زنجان

ملیله کاری از کارهای دستی بومی زنجان ساخت وسایل نقرهای و به ندرت طلائی به صورت ملیله کاری است که در اوایل فقط در زنجان معمول بوده که در زمان رضاخان تعدادی از هنرمندان زنجانی به تهران و اصفهان کوچ کردند و این هنر ظریف را در آن شهرها رواج دادند.

قیمت صنایع دستی زنجانمسجد و مدرسه جامع زنجان معروف به مسجد سید و مسجد جامع سید (سلطانی) مربوط به اوایل دوره قاجار است و در زنجان، جنوب سبزه میدان واقع شده و این اثر با نام «مسجد جامع سید (سلطانی)» در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۱۳۴۲ با شمارهٔ ثبت ۱۰۵۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.

با به پایان رسیدن دودمان قاجار و آغاز دودمان پهلوی در ۱۹۲۵، رضاشاه پهلوی بر خلاف شاهان قاجار، که کمابیش از مدرنیسم استقبال میکردند بدون آنکه خود سیاست تشویقی مشخصی دربارهاش داشته باشند، سیاستهای خود را بر پایه مدرنسازی زیرساختهای کشور، از جمله ارتش و آموزشگاهها، بنا گذاشت.

صنایع دستی زنجان چاروق دوزی

ساخت بازار زنجان در سال ۱۲۰۵ هجری قمری در دوره حکومت آقامحمد خان قاجار آغاز شد و در سال ۱۲۱۳ هجری قمری در دوره حکومت فتحعلی شاه قاجار به اتمام رسید. در دوره قاجاریه، سید علی محمد باب در سال ۱۲۶۱ هجری قمری (۱۸۴۵ میلادی) در شهر شیراز شروع تبلیغ آیین خود نمود.

انشا در مورد صنایع دستی زنجانق به دست ملا علی زنجانی تأسیس شد که به نوعی نخستین کتابخانه عمومی شهر نیز بهشمار میرود. در حال حاضر نمونه هایی از آثار تذهیب زنجان مربوط به گذشته در دست نیست، اما، با توجه به آنچه قبلاً نیز بیان شد، آثار این هنر در کاشیکاری کنبد سلطانیه، بقعه ملا حسن کاشی، بنای چلبی اوغلی، مسجد سید، مسجد بی بی و سایر بناهای استان بخوبی قابل مشاهد است.

صنایع دستی زنجان فروشگاه اینترنتی

امروزه با پیشرفت علم و دستگاه هایی که دخالت انسان را در صنعت بسیار کم کرده اما هنوز هم چاقوهای زنجان توسط دست ساخته می شود. رویه چاروقهای زنجانی نیز با استفاده از نخهای ابریشم و گلابتون به رنگهای مختلف تهیه میشود.منبع عکس: itto.orgبر اساس کشفیات باستانشناسان (چکمه چرمی متعلق به مرد نمکی شماره اول)، قدمت صنایع چرمی در استان زنجان به سالهای دور و به بیش از دو هزار سال قبل بازمیگردد.

قدمت استفاده از مس بر اساس مدارک و شواهد باستان شناسی به 9 هزار و 500 (ق. سرمایه گذار بومی در این منطقه وجود ندارد به همین دلیل فرشهایی که در زنجان بافته میشود، به اسم شهرهای دیگر مانند قم به بازارهای خارج از کشور نیز صادر میشوند.

نیمرخ شهرهای کردنشین. دانشگاه کردستان. سالهای پس از دهه ۱۹۴۰، نوگرایی به لایههای سیاسی-اجتماعی ایران نفوذ کرده بود و هنرکده هنرهای زیبا در دانشگاه تهران مکانی برای آموزش آکادمیک هنر، از جمله مکتبهای غربی، بود. ساز سازی یکی از هنرهای با شهرت کمتر در ایران است؛ با این حال، هنرمندان ایرانی از دیرباز مشغول ساخت سازهای اصیلی چون تار، سه تار، عود، سنتور ، کمانچه، نی، تمبک و دف بودند.