اعضای تیم کریکت قهرمان جام جهانی 1983 با نگرانی از اینکه کشتی گیران معترض می توانند گامی افراطی برای غوطه ور کردن مدال های خود در رودخانه مقدس گانگا بردارند، روز جمعه از ورزشکاران نخبه خواستند که تصمیم عجولانه نگیرند و امیدوارند که شکایات آنها شنیده شود و حل شود. وینش فوگات، ساکشی مالیک و باجرانگ پونیا که خواستار دستگیری بیرج بوشان شاران سینگ، رئیس فدراسیون کشتی هند (WFI) به اتهام سوء استفاده جنسی از زنان کشتیگیر بودند، اعتراض خود را در 30 ماه مه به هاریدوار بردند اما این اقدام را انجام ندادند. تهدید به غوطه ور شدن مدال های خود در گانگا.
در 28 مه، پلیس دهلی کشتی گیران را به دلیل نقض قانون و نظم بازداشت کرده بود که آنها بدون مجوز به سمت ساختمان جدید پارلمان راهپیمایی کردند.
پلیس همچنین محل تظاهرات را پاکسازی کرد و به صراحت اعلام کرد که کشتی گیران اجازه بازگشت به جانتر مانتار را نخواهند داشت.
اقدام پلیس علیه کشتی گیران انتقادات را از اقشار مختلف برانگیخته بود.
بیانیه ای که توسط تیم برنده جام جهانی 1983 به PTI منتشر شد: “ما از نمایش های ناخوشایند کشتی گیران قهرمان خود که تحت فشار قرار می گیرند، مضطرب و پریشان هستیم. همچنین بسیار نگران هستیم که آنها مدال های خود را که به سختی به دست آورده اند به رودخانه گانگا بریزند.” خواندن.
وی افزود: این مدالها سالها تلاش، فداکاری، عزم و صلابت بوده و نه تنها متعلق به خودشان، بلکه مایه افتخار و شادی ملت است. در ادامه این بیانیه آمده است. اجازه دهید قانون کشور حاکم شود.
تیم کریکت هند تحت رهبری کاپیتان افسانه ای کاپیل دیو، کلایو لیود توانا را به رهبری هند غربی فروتن کرد تا اولین جام جهانی این کشور را به دست آورد.
سونیل گاواسکار، موهیندر آمارنات، کی سریکانث، سید کرمانی، یاشپال شارما، مادان لال، بالویندر سینگ ساندو، ساندیپ پاتیل، کرتی آزاد و راجر بینی در فینال به یاد ماندنی که در لردز در 25 ژوئن 1983 بازی کرد، حضور داشتند.
(به جز عنوان، این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و از یک فید سندیکایی منتشر شده است.)
موضوعات ذکر شده در این مقاله