یک آجرکار 13 ساله اهل اودیشا و یک دختر کشاورز که در حین بازی با تیرهای چوبی بینایی چشم راست خود را از دست داد، عضوی از اولین تیم کریکت زنان هند برای نابینایان هستند. اکثر اعضای تیم از پیشینه های متواضع و متفاوتی هستند و اولین پرواز آنها از هند برای اجرای سری T20 در هفته آینده در نپال می تواند زندگی را تغییر دهد. کریکت مردان برای نابینایان بیش از دو دهه است که روی صحنه رفته است و بازی زنان بالاخره روشن شد.
برای سوشما پاتل 20 ساله، که در پنج بازی کاپیتان تیم خواهد بود، دو سال پس از شروع بازی، زندگی در حال حاضر تغییری “باورنکردنی” داشته است.
سوشما و سه برادرش که در یک روستای دورافتاده در ناحیه دامو در مادیا پرادش بزرگ شدند، با الهام از آنچه در سریال تلویزیونی رامایان دیده بودند، با تیر کمان (تیر و کمان) بازی می کردند. این سرگرمی منجر به یک تراژدی شد زیرا یکی از تیرها چشم راست او را سوراخ کرد و او را تا حدی نابینا کرد.
من شش ساله بودم که این اتفاق افتاد. فقط با چشم چپم میتوانم ببینم اما بیناییام رو به وخامت است. برای مدت طولانی نمیدانستم بعد از آن حادثه با زندگیام چه کار خواهم کرد، اما کریکت به من راه نجاتی داده است.
“این یک رویا است که من هدایت هند را بر عهده بگیرم. پدرم می خواست که برادرانم کریکت بازی کنند اما اکنون به این افتخار می کند که من به آرزویش رسیده ام.” سوشما، که یکی از مهاجمان اصلی تیم است، به PTI گفت: من بازی را انجام میدهم، اما ثابت میکنم که همه آنها اشتباه میکنند.
این تیم شامل بازیکنانی با دید متنوع است. شش نفر در رده B1 (کاملا نابینا)، پنج نفر در رده B2 (که بینایی تا دو متر دارند) و شش نفر در رده B3 (که بینایی تا شش متر دارند).
سوشما در کلاس B3 است و شرکت او را در نپال میدهد، جیلی بیروا 13 ساله که یک یتیم است و میتوان آن را با پرداخت 250 روپیه در روز در یک کارگاه ساختمانی پیدا کرد.
جیلی علیرغم سختیهایی که در سنین جوانی با آن روبهرو بوده است، هیچ مراقبتی در دنیا ندارد و امیدوار است کریکت به زندگی بهتری منجر شود.
جیلی که در سه سالگی مادرش را از دست داد و پدرش با هم آشنا شدند، گفت: “من مجبور شدم مدرسه را ترک کنم زیرا مدارک لازم برای ثبت نام را نداشتم. اکنون کارهای روزانه را در روز انجام می دهم و عصرها کریکت بازی می کنم.” با یک تصادف مرگبار در سال 2020.
او اهل روستایی در منطقه گنجام در اودیشا است و در میان 38 کریکتبازی بود که برای یک کمپ تمرینی در بوپال انتخاب شدند. در حالی که کاپیتان او سوشما از طرفداران ماهندرا سینگ دونی است، جیلی ویرات کوهلی را بت می کند.
این دو در حالی که با بقیه هم تیمی ها ایستاده بودند، گفتند: “اگر ما آنها را ملاقات کنیم، یک لحظه به واقعیت تبدیل خواهد شد.”
(به جز عنوان، این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و از یک فید سندیکایی منتشر شده است.)
موضوعات ذکر شده در این مقاله