آپو ، آمولیا ، نارسینگ ، امل ، آجی ، آشیم و فلودا ، کارآگاه داغی که از او یک نام خانوادگی کرد – بازیگری که جان این شخصیت ها را می گرفت – دیگر وجود ندارد.

سومیترا چاترجی ، که 62 سال با بازی های درخشان خود در صفحه نقره ای بنگالی ، که در 19 ژانویه سال آینده 86 ساله می شد ، بنگال را مسحور خود کرد ، امروز پس از 40 روز مبارزه در بیمارستان ، با COVID-19 و عوارضش امروز درگذشت. و بیماریهای همراه

او خانواده ای ویران شده از همسر ، پسر و دختر و خانواده هایشان و بنگال را پشت سر می گذارد … در واقع ، دنیای سینما در هند و فراتر از آن.

حماسه های او در اولین فیلم خود – Satyajit Ray’s “آپور سانسار“- Soumitra Chatterjee ، به عنوان Apu ، در مورد خود شخص سوم صحبت می کند و می گوید:” یک پسر روستایی … فقیر اما حساس. پدرش کشیش است. پدر می میرد. پسران به شهری می روند. او نمی خواهد کشیش شود. او می خواهد درس بخواند. بلند پروازانه است یادگیری ، مبارزه او ذهن او را گسترش می دهد ، او خردگرا است. اما او تخیل دارد … حساس است. چیزهای کوچک او را به حرکت در می آورد ، به او شادی می بخشد. او احتمالاً توانایی انجام کارهای بزرگ را دارد. اما او این کار را نمی کند. اما این پایان کار نیست. او غم انگیز نیست. او هیچ کار بزرگی انجام نمی دهد ، فقیر باقی می ماند و در تلاش است. اما او از زندگی کردن دور نمی شود. او فرار نمی کند ، فرار نمی کند. هدف اصلی زندگی آنست که زندگی کنیم. او دوستش دارد. او می خواهد زندگی کند. “

بازیگر تئاتر. اینگونه بود که سومیترا چاترجی کار خود را در اواخر سال 1950 و تحت تعلیم سیسیر بهادوری افسانه ای آغاز کرد. او اغلب گفته است که تئاتر اولین عشق او بود. اما او با اولین فیلمش صفحه را زنده کرد “آپور سانسار” به دنبال “نوجوان کانیا“و”ابیجان“(تمام فیلمهای Satyajit Ray).

بعد از آن آمد “Saat Pake Badha“با چنینیترا سن به کارگردانی آوگی کار. سایر فیلم ها شامل”آکاش کوسوم“با مرینال سن و همبازی آپارنا سن”Jhinder Bandi“با تاپان سینا ،”گانادوتا“با تارون مجومدار و به عنوان امل در کلاسیک”شارولاتا“در سال 1964 با اجرای نمادین ماداوی چاترجی همبازی.

بنگال و دنیای سینما اسیر این مرد جوان با رویایی در چشمانش شدند. یا عصبانیت یا تمسخر یا اشتیاق ، هرچه شخصیت او برای تأمل نیاز داشت.

“Feluda” متفاوت بود ، یک عکس داغ. یک کارآگاه مغزی و بسته بندی شده اکشن در فیلم هایی که برای کودکان در وهله اول وجود دارد – “سونار کلا“و”شادی بابا فلونات“. اما این نقشی بود که وی را در بنگال ، قهرمان نسل بعدی ، محبوب کرد ، شخصیتی که سومیترا چاترجی از سازنده آن Satyajit Ray الگو گرفت.

سومیترا چاترجی در سال 1978 با “نامجیبان“،”راجکومار“، و”نیلکانتا“- که Satyajit Ray ستایش زیادی کرد.” او گفت: “یک عملکرد فراموش نشدنی.”

در سال 1990 ، دو سال قبل از مرگش ، Satyajit Ray در مورد Soumitra Chatterjee گفت: “از 27 فیلم من ، Soumitra در 14 فیلم در نقش های اصلی بازی کرد. این خود ثابت خواهد کرد که من به او چه اعتمادی دارم و چگونه او را به عنوان یک من می دانم که تا آخرین روز زندگی هنرمندم ، وابستگی من به او پابرجا خواهد ماند. “

بعد از Satyajit Ray ، Mrinal Sen و Tapan Sinha ، Soumitra Chatterjee همچنان در پایان گیشه یک گیشه بود.

فیلمسازان شروع به نوشتن فیلمنامه هایی کردند که وی می تواند شخصیت اصلی باشد ، مانند “سنجباتی“- آخرین فیلم او در سال 2019 منتشر شد -“مایوراكشی“و”بلا ششه“- فیلم هایی که او در آن سن خود را بازی کرده است.

بازیگری تئاتر او با بزرگترین فیلم پرفروش ادامه یافت “راجا لیر“، اقتباسی بنگالی از پادشاه لیر ، در سال 2010 که به کارگردانی سومان موخوپادیای ساخته شد و روزها به صورت کامل اجرا شد.

او شعر ، نمایشنامه ، مقاله نوشت و همچنین نقاشی کرد – هفت سال پیش برای اولین بار در نمایشگاه به نمایش درآمد.

او همچنین در تبلیغات چندین محصول حضور داشت و هنوز 85 سال داشت که یکی از اعضای هر خانواده در بنگال بود.

یکی از بزرگترین عشقهای سویمیترا چاترجی شعرخوانی بود. چند سطر از شعری با عنوان “بعضی روزها” به این شکل پیش رفت: “بعضی روزها خاطرات واقعی می شوند. خاطرات به حقیقت تبدیل می شوند.”

Soumitra Chatterjee اکنون یک خاطره است.

چندی پیش نویسنده آمیتاوا آكاش ناگ در مصاحبه ای از شخص دكتر س askedال كرد كه مرگ برای او چه مفهومی دارد. وی پاسخ داد: “من نمی دانم. اما معنای زندگی را نیز نمی دانم. تلاش ادامه دارد.”