اسید فرمیک (اسید متانوئیک ، HCOOH) یک اسید ضعیف می باشد که به طور طبیعی در نیش زنبورها و مورچه ها وجود دارد. پایه مزدوج اسید فرمیک ، فرمت، نیز به طور گسترده ای در درختان وجود دارد. با افزایش مرحله CO2 در جو در سرانجام فعالیتهای انسانی ، تبدیل شیمیایی دی اکسید کربن به محصولات موءثر با فزاینده ای پیدا می کند.هیدروژناسیون دی اکسید کربن در الکل اسید فرمیک را در یک محیط تقریباً بدون آب تولید می کند ، که یک مزیت در بازیابی فرآورده است. مواردی که بایستی از آن اجتناب کرد عبارتند از : تماس مستقیم، استنشاق و بلع فرم غلیظ که منجر آسیب دیدگی می شود که بایستی از آن اجتناب نمود.اگر چه همین اسید در غلظت های طبیعی دوچندان خطر آفرین است اما در اورجینال یک ماده افزودنی زیاد اثر گذار و پر کاربرد در صنایع غذایی، شیمیایی و صنعت می باشد. از هر دو می توان به تیتر اکسیدکننده در واکنش اکسیداسیون در فرآیند گوگردزدایی از کالا های نفت و گاز به کار گیری کرد. در آزمایشگاه می توان اسید فرمیک را اساسی گرما دادن اگزالیک اسید در گلیسرول بی آب، استخراج متاع حساس تقطیر بخار بدست آورد. معایب اقتصادی روشهایی که قبلاً تمرین شده بود، باعث به توسعه فرایندی شد که مخصوص ایجاد اسید فرمیک بدون محصولات جانبی نامطلوب باشد. ازین رو، کاتالیستی اقتصادی به شمار می آید. به کار گیری در دوزها و غلظت های بالا، در کنار بالا بودن نسبی ارزش همین ماده، استعمال ازین جنس را محدود کرده است. پراستیک اسید، واکنشگر قوی تری نسبت به اسیدفرمیک میباشد و در غلظت های بسیارکم هم می تواند فراوان موءثر باشد. مصرف اسید فرمیک می تواند سبب ساز به سوختگی در دهان ، گلو و معده ، آبریزش ، مشکل در بلع و استفراغ بشود (ممکن میباشد در استفراغ خون وجود داشته باشد). اگرچه پایداری نسبی فرمیک اسید مقداری فراتر از پراستیک است، لذا نگاهداری و حمل و نقل آن آسان تر است. در صورتی که اسیدیته آن حتی اگرPka 3.74 باشد که در در بین اسیدهای آلیکیل کربوکسیلیت غیر قابل جایگزین، حاذق ترین می باشد، پایداری اسید فرمیک مضاعف بالا است. اسید فرمیک در آب و بسیاری از حلال های قطبی قابل حل می باشد و تا حدودی اصلی هیدروکربن قابل ادغام است. همین ماده شیمیایی در غلظت های بالا خطر آفرین هست اما در محصولات غذایی اصلی رقت های مختص به عنوان محافظ عمل کرده و در محصولات کشاورزی به تیتر سموم دفع آفات استفاده می گردد. همین محصول به دلیل خواص ضد باکتریایی طبیعی به عنوان حافظ آنتی باکتریال مورد به کارگیری قرار می گیرد. در موقعیت معمولی ما در معرض میزان پاره ای از همین ماده قرار می گیریم که عوارضی در پی ندارد. 10. آزمایش روی حیوانات آزمایشگاهی نشان میدهد که قرار گرفتن طولانی در معرض اسید فرمیک سبب ایجاد جهش ژنی و آسیبهای کلیوی و اسید فرمیک پودری کبدی میشود.
