دهلی نو:

نخست وزیر نارندرا مودی روز پنجشنبه با پشت سر گذاشتن دوره تصدی اتل بیهاری وجپایی ، به چهارمین نخست وزیر باسابقه هند تبدیل شد. این شاهکار همچنین نخست وزیر مودی را به طولانی ترین نخست وزیر کشور تبدیل می کند که از کنگره نیست.

BJP گفت: “امروز ، نخست وزیر مودی طولانی ترین وزیر نخست وزیر هند است که منشأ آن غیر کنگره است. (Atal Bihari) Vajpayee ji به مدت 2،268 روز در تمام مدت کار خود خدمت کرد. امروز نخست وزیر مودی از این دوره تصدی گری فراتر رفته است.”

جواهر لعل نهرو ، ایندیرا گاندی و منموهان سینگ – همه از کنگره – سه نخست وزیر با طولانی ترین دوره خدمت به ترتیب هستند.

با گذشت بیش از یک سال از دوره دوم ریاست جمهوری خود ، نخست وزیر مودی با وجود اینکه هرگز یک کنفرانس مطبوعاتی برگزار نکرده و بیشتر از طریق رسانه های اجتماعی و سخنرانی های خود در حوادث ، حامی سیاست هند و بیشتر گفتمان سیاسی این کشور است.

در سال 2014 ، BJP به رهبری مودی همه مخالفت ها را کاهش داد و انتخابات را جارو کرد و به اولین حزبی تبدیل شد که در بیش از سه دهه اکثریت را کسب کرد.

قبل از انتقال به دهلی نو ، نخست وزیر مودی از سال 2001 به مدت 13 سال به عنوان وزیر ارشد ایالت خود گجرات خدمت کرد.

نخست وزیر مودی ، در نوجوانان خود در وادناگر در شمال گجرات متولد شد ، چای فروخت – بخشی از زندگی او که در یک مرحله حساس از زندگی سیاسی خود اهمیت زیادی پیدا می کند.

او که به عنوان یک بحث کننده قوی در مدرسه شناخته می شد ، هنگامی که به Akhil Bharatiya Vidyarthi Parishad پیوست ، لباس دانشجویی که به Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS) ، مربی ایدئولوژیک BJP پیوست ، به سختی در سنین نوجوانی بود.

در 18 سالگی ، پدر و مادر PM Modi مراسم ازدواج او را ترتیب دادند. او خیلی زود خانه را ترک کرد. در سال 1971 ، او به RSS پیوست. در زمان اضطرار 1975-77 ، زمانی که نخست وزیر وقت ایندیرا گاندی چندین مخالف سیاسی را زندانی کرد و حقوق اساسی را بشدت محدود کرد ، نخست وزیر مودی مخفی شد و کتابی نوشت.

وی در سال 1985 از طرف RSS به BJP منصوب شد و چندین سمت را در اختیار داشت تا اینکه در سال 2001 جانشین کشوبهای پاتل به عنوان وزیر ارشد گجرات شد.

وی متهم شد که برای جلوگیری از شورش های سال 2002 در ساعت پس از سوختن قطار گودرا ، تلاش کافی نکرده است. گزارش یک تیم تحقیق ویژه تحت نظارت دیوان عالی در سال 2012 نتیجه گرفت که وزیر ارشد مودی تمام اقدامات ممکن را برای کنترل آشوب ها انجام داده است.

در سال 2013 ، در حالی که BJP می کوشید از درک عمومی ضعیف مردم از UPA به رهبری کنگره در میان ادعاهای فساد اقتصادی و کندی اقتصادی بهره ببرد ، نخست وزیر مودی به عنوان نامزد نخست وزیری آن انتخاب شد.

در یک دوره نخست پر حادثه ، نخست وزیر به دلیل تلاش برای تشدید اقدامات اداری و تبلیغاتی مانند Swachh Bharat و make-in-India اعتبار یافت ، اما همچنین به دلیل متولد شدن حیوانات و افزایش ادعای جنایات نفرت مورد انتقاد قرار گرفت.

دوره دوم نخست وزیری مودی با لغو اختیارات ویژه چند دهه ای به جامو و کشمیر ، قانون جنجالی اصلاحیه شهروندی که به پناهندگان غیر مسلمان از سه کشور همسایه و بحران مداوم ویروس کرونا ، تابعیت اعطا می کند ، تیتر شده است.