ناپولی سرانجام روز پنجشنبه به انتظار طولانی خود برای قهرمانی در سری آ پایان داد و با پیوستن به دیگو مارادونا، نماد باشگاهی فقید در کتاب های تاریخ، با کسب رکورد برابر با 5 بازی، قهرمان ایتالیا شد. تساوی 1-1 در اودینزه امتیازی را به ناپولی داد که برای پایان دادن به 33 سال انتظار و برانگیختن جشن های وحشیانه در میان هزاران هوادار در اودینه، در استادیوم مارادونا در ناپل و سراسر بزرگ ترین شهر جنوب ایتالیا به آن نیاز داشت.
هواداران پس از یک فصل تحت سلطه تیم لوچیانو اسپالتی برای جشن و شادی به زمین ورزشگاه داچیا آرنا رفتند و لحظاتی پرتنش را در میان هواداران خانگی ایجاد کردند که از چنین پارتی آزاد در زمین خود خوشحال نبودند.
ویکتور اوسیمن گل تعیین کننده را در نیمه دوم به ثمر رساند که ستاره های فعلی ناپولی در نیمه دوم از بازی عقب افتادند و به گل اول سندی لووریچ بازگشتند و از تیم های تحت رهبری مارادونا که در سال های 1987 و 1990 قهرمان لیگ شدند، تقلید کردند.
کاپیتان جیووانی دی لورنزو گفت: «برای مقایسه با او، برای اینکه بعد از مارادونا کاپیتان باشم و اسکودتو را ببرم، حرفی ندارم.
این عنوان من نیست، این عنوان متعلق به هر بازیکن و افرادی است که برای تحقق رویای ما تلاش کردند.”
اسپالتی و تیمش پس از بازگشت به ناپل با استقبال احساسی روبرو خواهند شد، جایی که پارتی در سطح شهر قرار است حداقل تا دیدار خانگی بعدی آنها مقابل فیورنتینا در عصر یکشنبه ادامه داشته باشد.
اسپالتی در آستانه اشک به DAZN گفت: «دیدن شادی ناپلی ها برای احساس شادی کافی است.
“این افراد به این لحظه نگاه می کنند که زندگی سخت می شود، آنها حق دارند اینگونه جشن بگیرند. شما با دانستن اینکه این لحظه شادی را به آنها هدیه کرده اید، کمی احساس آرامش می کنید.”
مناسب بود که اوسیمن مردی بود که ناپولی را در خط مقدم قرار داد، زیرا مهاجم نیجریه ای بهترین فصل دوران حرفه ای خود را سپری کرده است و نقش کلیدی در افتخارات تاریخی ناپولی داشته است.
ضربه تعیین کننده اوسیمهن، 22مین گل او در 28 بازی لیگ بود و به درستی باعث بدبختی میان انبوه هواداران میهمان شد که اودینه را تصاحب کردند.
برتری 16 امتیازی ناپولی نسبت به لاتزیو رده دومی، آنها را با یک رژه یک ماهه از هماکنون تا پایان فصل به همراه میآورد که به هواداران طولانی مدت آنها اجازه میدهد تا بیش از یک نسل از ناامیدی را به طور کامل تخلیه کنند.
– معامله مهرهای Osimhen –
ناپولی مستقیماً روی پای جلو قرار داشت اما در یک سوم پایانی به طرز نگرانکنندهای بی فکر به نظر میرسید و تیم میهمان در دقیقه 13 بعد از اولین بازی به سود اودینزه مبهوت شد.
لووریچ پس از تغذیه توسط Destiny Udogie از آزادی محوطه جریمه برخوردار شد و هافبک اسلوونیایی با ارسال یک ضربه زیبا در گوشه بالا از این موقعیت استفاده کرد.
لووریچ انگشتان الکس مرت بازیکن سابق تیم جوانان اودینه را درست پس از نیم ساعت وارد دروازه ناپولی کرد، تا این لحظه ناپولی حتی یک موقعیت گلزنی ایجاد نکرده بود.
چند ثانیه بعد، اوسیمن، که تنها امید ناپولی برای گلزنی در ابتدای بازی به نظر میرسید، یک سانتر عمیق را درست در سمت اشتباه دروازه با ضربه سر ارسال کرد.
با این حال، در دقیقه 52، این بازیکن 24 ساله به همان اندازه که در این فصل انجام داده است، به میدان رفت تا با گل 27 خود در تمام رقابت ها، موجی از آرامش و دود آبی را از سکوها بیرون بیاورد.
اوسیمن در حال ضربه زدن به گلزن بود که پس از یک کرنر، شوت پایین خویچا کوارتسلیا مهار شد و به سمت مهاجم بالینی افتاد.
او در دقیقه 67 بار دیگر توپ را وارد دروازه کرد اما داور روساریو آبیسو آن را رد کرد و به درستی خطای الجیف الماس را سوت زد.
اما در آن زمان، طرفداران بیش از پیش مطمئن شدند که پنجشنبه شب همان شب خواهد بود، و در اودینه آهنگ های پیروزی را سر می دادند در حالی که شراره های آتش و آتش بازی در آن سوی کشور برپا می شد.
در حالی که برای جلوگیری از درگیری با هواداران خانگی، هواداران باید از زمین بیرون میرفتند، ورزشگاه مارادونا با تلفنهایی که ناپلیهایی با چشمان گریان در دست داشتند روشن شد و آهنگهای پینو دانیله خواننده و ترانهسرا فقید محلی را هم آواز میخواندند.
(به جز عنوان، این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و از یک فید سندیکایی منتشر شده است.)
موضوعات ذکر شده در این مقاله