هند در مسابقات جهانی بوکس مردان در روز جمعه در تاشکند، زمانی که سه نفر از دیپاک بوریا، محمد حسام الدین و نیشانت دیو در مقابل حریفان سرسخت به دنبال سکوهای قله قرار می گیرند، به دنبال بهتر شدن بهترین نمایش تاریخ خود خواهد بود. این واقعیت که هر سه مدال در رده‌های المپیک به دست آمده‌اند، برای هند به سمت بازی‌های آسیایی که اولین مسابقه مقدماتی المپیک پاریس است، به خوبی حرکت می‌کند. هند هرگز سه نیمه نهایی در مسابقات خیمه شب بازی بوکسورهای آماتور نداشته است و از این نظر، این سه بوکسور قبلاً تاریخ را نوشته اند.

در سال 2019، آمیت پانگال اولین بوکسور مرد هندی شد که به فینال رسید، که یک گام بزرگ رو به جلو برای این ورزش در کشور بود و اکنون دیپاک، هوسمودین و نیشانت این شانس را دارند که آن را به جلو ببرند.

با این حال، گفتن این کار آسان تر از انجام آن است. هر سه آنها حریفان سرسختی در راه رسیدن به فینال دارند.

دیپاک (51 کیلوگرم) بلالا بن نما دارنده دو مدال قهرمانی جهان را در راه خود دارد. این مرد فرانسوی که قهرمان اروپا در سال 2022 نیز هست، مشتاق است سایه دو مدال برنز خود را تغییر دهد.

از سوی دیگر حسام الدین در وزن 57 کیلوگرم به مصاف سعیدل هورتا از کوبا خواهد رفت که سریک تمیرژانوف دارنده مدال نقره قهرمانی جهان و قهرمانی آسیا از قزاقستان را در مرحله یک چهارم نهایی حذف کرد.

نیشانت در وزن 71 کیلوگرم به مصاف قهرمان آسیای 2022 و دارنده مدال نقره بازی های آسیایی 2018 اصلان بیک شیمبرگنوف از قزاقستان می رود.

این فرصتی برای دیپاک است تا شاهکار نقره شماره یک پیشین جهان، پنگال که برای مدت طولانی اولین انتخاب در این رده وزنی بوده است را تکرار یا بهتر کند.

اولین مدال مهم دیپک در مسابقات قهرمانی آسیا 2019 به دست آمد، جایی که او یک نقره را به دست آورد. او در مسابقات معتبر یادبود Strandja در سال 2021 نایب قهرمان شد.

این بازیکن 25 ساله در مسابقات ملی 2021 و 2023 قهرمان شد و بر اساس معیارهای جدید انتخابی، پیش از پنگال برای این رویداد در ترکیب هند قرار گرفت. او ایمانی را که برنارد دان مدیر جدید و دیمیتری دمیتروک مربی جدید به او نشان داده اند، جبران کرد.

دیپک که با یک قلاب چپ کشنده مسلح شده است، همه را در این مسابقات تحت تاثیر قرار داده است. او با پشت سر گذاشتن ساکن بیبوسینوف، دارنده مدال برنز المپیک توکیو از قزاقستان، یکی از بزرگترین ناراحتی های این مسابقات را رقم زد.

از سوی دیگر، حسین الدین نظام آباد، مجبور شد مدت زیادی برای این فرصت برای رقابت در مسابقات جهانی منتظر بماند، اما همانطور که می گویند “هر چه انتظار طولانی تر باشد، میوه شیرین تر”، این بازیکن 29 ساله در اولین کمپین خود مدال گرفت.

دارنده دو مدال برنز بازی‌های مشترک المنافع یکی از باتجربه‌ترین مبارزان تیم است و او این تجربه را در برابر هورتا در نبرد اولین‌ها به کار خواهد گرفت.

نیشانت چند سال پیش زمانی که به مرحله یک چهارم نهایی مسابقات جهانی 2021 رسید، وارد صحنه شد. او در آن زمان یک مدال را با سبیل از دست داده بود اما آن را جبران کرد.

با برنزی در جیبش، عده‌بازان سرسخت می‌خواهند سایه را تغییر دهند.

قبل از امسال، هند هرگز در یک دوره از مسابقات جهانی مردان بیش از یک نقره و برنز کسب نکرده بود.

مجموع مدال‌های این کشور قبل از دوره‌ای که در حال انجام است، یک نقره بود که توسط پانقل 2019 به دست آورد و شش مدال برنز توسط ویجندر سینگ (2009)، ویکاس کریشان (2011)، شیوا تاپا (2015)، گاوراو بیدهوری (2017) بود. مانیش کاوسیک (2019) و آکاش کومار (2021).

(این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و به طور خودکار از یک فید سندیکایی تولید شده است.)